Józef Chełmoński – czołowy reprezentant realizmu

Józef Chełmoński jest jednym z najwybitniejszych twórców malarstwa realistycznego w Polsce. Jego malarstwo początkowo nie przypadło do gustu polskim krytykom, dlatego artystka przez wiele lat mieszkał w Paryżu. To tam zyskał uznanie i zdobył wiele wyróżnień. Po latach wrócił do kraju i zamieszkał na Mazowszu, które stało się jego twórczą ojczyzną. Dzieła Chełmońskiego z tego okresu ukazują piękno polskiej wsi, a jednym z najbardziej znanych i podziwianych dzieł jest obraz Bociany, który chwalony jest zarówno za nastrój, jak i pokazanie specyficznie polskiej natury wraz z charakterystycznymi jej mieszkańcami.

Józef Chełmoński — życiorys

Józef Chełmoński urodził się 7 listopada 1849 roku we wsi Boczki, nieopodal Łowicza. Jego ojciec, który był wójtem we wsi Boczki, grał na skrzypcach, a także malował i wykonywał szkice, na których ukazywał m.in. włości w Nieborowie. Dziadek również pasjonował się rysunkiem i miał styczność z takimi twórcami jak Jan Norblin czy też Aleksander Orłowski.

Chełmoński uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej i równocześnie studiował sztukę w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona. W 1972 roku wyjechał do Monachium, gdzie podjął trzyletni kurs na Akademii Monachijskiej. W 1875 roku często podróżował do Paryża. To właśnie tam, jego obrazy inspirowane wiejskim życiem, zyskały ogromną popularność. Zaowocowało to m.in. nawiązaniem współpracy z jednym z najważniejszych francuskich pism „Le Monde Illustre”. Oprócz stolicy Francji, w czasie swojej młodości, Chełmoński odwiedził także Włochy oraz Podole i Ukrainę.

W 1878 roku malarz poślubił Marię z Korwin-Szymanowskich. Małżonkowie wybrali się w 10-letnią podróż, podczas której odwiedzili i mieszkali w Wiedniu, Monachium, Wenecji oraz Paryżu. Podczas tej wyprawy urodziła im się czwórka dzieci. Niestety trójka z nich umarła wkrótce po przeprowadzce rodziny do Warszawy.

W 1889 roku Chełmoński z uwagi na problemy rodzinne opuścił Warszawę i przeprowadził się do Kuklówki, gdzie do końca swoich dni pracował i mieszkał samotnie. W 1914 roku przeżył atak apopleksji, którego efektem był paraliż jednej ręki oraz kłopoty z mówieniem. Mimo pomocy brata, który był lekarzem i przywrócił mu sprawność ręki, Chełmoński nie namalował nic więcej. Zmarł w tym samym roku, w wieku 64 lat.

Józef Chełmoński — obrazy

Józef Chełmoński słynie przede wszystkich z obrazów, które ukazują życie mieszkańców polskiej i ukraińskiej wsi, a także przedstawiają zwierzęta, w tym ptactwo (m.in. żurawie, przepiórki).

Artysta wsławił się również obrazami, które przedstawiają konie. Ukazywał je bowiem z niezwykłą precyzją i perspektywiczną doskonałością, tak jakby pędziły z obrazu wprost na widza.