Pędraki to jedne z najbardziej znienawidzonych ogrodowych szkodników. Te białe larwy chrząszczy, żywiące się korzeniami roślin, potrafią w krótkim czasie zniszczyć cały trawnik czy rabaty kwiatowe. Zamiast sięgać po chemiczne środki ochrony roślin, coraz więcej ogrodników wybiera naturalne metody zwalczania, w tym wrotycz pospolity (Tanacetum vulgare) – zioło o silnym działaniu owadobójczym i odstraszającym. Jak działa wrotycz na pędraki i jak przygotować skuteczny oprysk?
Jak wyglądają pędraki i gdzie najczęściej występują?
Pędraki to larwy chrabąszcza majowego, ogrodnicy oraz guniaka czerwczyka. Mają biały, lekko kremowy kolor, brązową głowę i charakterystycznie zgięte ciało. Ich długość może sięgać nawet 3–4 cm. Zazwyczaj bytują tuż pod powierzchnią ziemi, gdzie żerują na korzeniach traw, warzyw i roślin ozdobnych.
Najczęściej występują na:
- świeżo założonych trawnikach,
- kompostownikach,
- grządkach o próchniczej glebie,
- miejscach o dużym nagromadzeniu materii organicznej.
O ich obecności świadczą nagłe żółknięcie trawy, więdnięcie roślin, a także łatwe wyciąganie kęp darni – korzenie zostały zniszczone przez żerujące larwy.
Dlaczego warto stosować naturalne środki na pędraki?
Choć chemiczne preparaty na pędraki bywają skuteczne, ich stosowanie wiąże się z ryzykiem skażenia gleby, zniszczeniem pożytecznych organizmów i szkodliwym wpływem na zdrowie ludzi i zwierząt. Dlatego coraz większą popularnością cieszą się biologiczne i roślinne metody zwalczania szkodników.
Wrotycz pospolity to jedna z najskuteczniejszych i najłatwiej dostępnych roślin stosowanych w ekologicznym ogrodnictwie. Dzięki zawartości tujonu, garbników i olejków eterycznych, wykazuje działanie odstraszające i insektycydowe, nie tylko wobec pędraków, ale również mszyc, mączlików, przędziorków i mrówek.
Wrotycz – właściwości i działanie odstraszające
Wrotycz pospolity to bylina o intensywnym, korzennym zapachu. Rośnie dziko na łąkach, przy drogach i w nieużytkach. Jego żółte, baldachowate kwiaty są charakterystyczne dla późnego lata. Roślina zawiera:
- olejki eteryczne (m.in. tujon, kamfen, borneol),
- gorycze i garbniki,
- związki o działaniu toksycznym dla owadów.
Wrotycz działa na pędraki głównie poprzez drażnienie układu pokarmowego i nerwowego larw. W kontakcie z korzeniami oprysk z wrotyczu skutecznie ogranicza aktywność żerowania, a intensywny zapach odstrasza chrząszcze składające jaja.
Jak przygotować wywar z wrotyczu na pędraki?
Aby skutecznie zwalczyć pędraki, najlepiej zastosować gęsty wywar lub macerat z wrotyczu. Oto sprawdzony przepis krok po kroku:
Składniki:
- 300 g świeżego wrotyczu (lub 50 g suszu),
- 10 litrów wody.
Przygotowanie:
- Posiekaj świeże ziele wrotyczu (najlepiej zbieranego w okresie kwitnienia – lipiec-sierpień).
- Zalej wodą i pozostaw na 24 godziny do maceracji.
- Po upływie doby zagotuj mieszankę, gotuj przez 20 minut na małym ogniu.
- Przecedź i odstaw do wystudzenia.
Stosowanie:
- Oprysk lub podlewanie glebowe wykonuj wczesnym rankiem lub wieczorem, 2–3 razy w odstępie kilku dni.
- Nie stosuj preparatu bezpośrednio przed opadami deszczu.
- Unikaj kontaktu z kwiatami i liśćmi warzyw – wywar może być zbyt silny i powodować oparzenia.
Kiedy i jak często stosować wrotycz w ogrodzie?
Najlepszy moment na rozpoczęcie kuracji to wczesna wiosna (kwiecień–maj), gdy pędraki zaczynają żerować, lub późne lato (sierpień–wrzesień), gdy chrząszcze składają jaja. Wówczas należy wykonać 2–3 opryski w tygodniowych odstępach.
Wrotycz można również zastosować profilaktycznie, zwłaszcza w miejscach, gdzie wcześniej występowały pędraki. Można też sadzić go w pobliżu kompostownika czy grządek – zapach odstrasza niepożądane owady.
Czy wrotycz jest bezpieczny dla roślin i ludzi?
Choć naturalny, wrotycz to roślina o silnym działaniu. Jego zawartość tujonu sprawia, że nie powinien być stosowany w dużym stężeniu ani na rośliny jadalne w okresie bliskim zbiorom. Dlatego warto:
- rozcieńczać wywar do ok. 1:5 przy stosowaniu na warzywa,
- unikać częstego kontaktu ze skórą – zaleca się użycie rękawic ochronnych,
- nie używać na uprawach tuż przed deszczem, aby uniknąć przesiąkania do gleby.